Ndryshimet – ato që i kërkojmë me etje dhe ato që na ndodhin pa paralajmërim – shpesh vijnë si stuhitë: të papritura, të fuqishme, ndonjëherë tronditëse. Por pikërisht në zemër të këtyre momenteve të pasigurisë, ndodhin kthesat më të mëdha në jetën tonë. Sepse po, ndryshimet na bëjnë më të guximshëm – jo gjithmonë menjëherë, por patjetër në kohë.
Të ndryshosh do të thotë të dalësh nga zona e rehatisë. Të humbasësh terrene të njohura dhe të shkelësh në toka të panjohura. Është e frikshme. Por çdo hap i vogël drejt diçkaje të re është në vetvete një akt guximi. Është një vendim për të mos mbetur peng i asaj që ke qenë, por për të eksploruar se kush mund të bëhesh.
Guximi nuk është mungesë frike, por aftësia për të ecur përpara pavarësisht frikës. Dhe çdo ndryshim – qoftë një humbje, një largim, një fillim i ri, një ndarje, apo një zgjedhje personale – të mëson diçka të re për veten tënde. Të mëson sa i fortë je. Sa durim ke. Sa shumë gjëra mund të përballosh kur nuk ke më asgjë tjetër veç vetes.
Shpesh njerëzit më të qetë, më të fortë, më të ndriçuar, janë ata që kanë kaluar nëpër dallgë të forta. Sepse ndryshimi i detyroi të kërkonin brenda vetes forca që nuk e dinin se i kishin. Dhe kur i gjetën, nuk ishin më të njëjtët.
Linku: https://www.arcww.com/news/the-psychology-of-bravery
Burimi i fotos:pexele.com